Τι παράξενο πράγμα είναι στου χειμώνα τις ορδές να βλέπεις τα πρώτα άνθη...αυτό το λευκό και ροζ χρώμα της αγνότητας να γεμίζει τα μάτια...απαλό και συνάμα γαλήνιο...Ξέρεις τότε ότι προσμένεις στης γης άνοιξη ταξίδια...Θύμισες παλιές ξυπνούν τέτοιες εποχές...τις βόλτες μεσ'τους αγρούς στα καταπράσινα και κόκκινα εδώ κι εκεί...αγώνας διαρκείας να βρεις τον δρόμο που δεν έχεις πάει...αγώνας να δεις καινούργιους ορίζοντες...όνειρα με φίλους για μέρη μακρινά...βράδια παρέα με τσιγάρο και ποτό κοιτάζοντας τ'αστέρια δίπλα στο κύμα ακούγοντας την μουσική του νότου...ματιές κλεφτές και αγκαλιές μυστικές μες το πράσινο και το γαλάζιο...αγγίγματα και πάθη ερωτικά σε βράχια σμιλεμένα... κι αυτές της άνοιξης οι μυρωδιές...να κυνηγιέσαι σε χωράφια και αγρούς...να πέφτεις στο πέπλο παρέα με μαργαρίτες και βασίλισσες...όνειρα παλιά...όνειρα καινούργια...το νοιώθω πως έρχεται αυτή η ζωγραφιά...νοιώθω το χρώμα της γης...το μυρίζω...κοντεύει το πρώτο μήνυμα...και εγώ θα είμαι εκεί στων ονείρων τις θύμισες...και εγώ θα είμαι εκεί...στης γης άνοιξη ταξίδια....
Αφιερωμένο στον Σπύρο και τον Τάσο εκεί που πέσαμε στο πράσινο χαλί...τον Μυτολα εκεί στις όχθες του Κυρίλλου κυνηγώντας μάγισσες...τον Θανάση και τον Τολη εκεί στην θάλασσα αγκαλιά με ένα καφάσι μπύρες και αμέτρητα τσιγάρα...ξημέρωμα...να παίζει ο Θανάσης...Στην Πόπη εκεί σ' εκείνα τα βράχια...μυστικές αγάπες...στην Τάσια εκεί στων ουρανών τ'άστρα....Αφιερωμένο σ'ολα αυτά τα φιλαράκια....
Αφιερωμένο στον Σπύρο και τον Τάσο εκεί που πέσαμε στο πράσινο χαλί...τον Μυτολα εκεί στις όχθες του Κυρίλλου κυνηγώντας μάγισσες...τον Θανάση και τον Τολη εκεί στην θάλασσα αγκαλιά με ένα καφάσι μπύρες και αμέτρητα τσιγάρα...ξημέρωμα...να παίζει ο Θανάσης...Στην Πόπη εκεί σ' εκείνα τα βράχια...μυστικές αγάπες...στην Τάσια εκεί στων ουρανών τ'άστρα....Αφιερωμένο σ'ολα αυτά τα φιλαράκια....
